اين مقاله بر اساس کارکردهاي رسانه و نيز نقش مخاطب و رضايت وي از عملکرد رسانه، به بررسي رابطه ميان دينداري مخاطبان و برآورده شدن ميزان رضايت ديني آنان از راديو و تلويزيون در ايران مي پردازد. روش تحقيق، پيمايشي بوده و با 384 نمونه در سطح تهران انجام شده است. نتايج تحقيق نشان دهنده ميزان زياد دينداري مخاطبان و رضايت نسبي آنان از برنامه هاي ديني رسانه بوده، و فرضيه تحقيق که وجود رابطه ميان ميزان دينداري و ميزان برآورده شدن انتظارات ديني از رسانه است، تاييد ميشود. در انتهاي مقاله تلاش شده تا شکاف ميان ميزان بالاي دينداري و ميزان نسبي رضايت از برنامه هاي ديني رسانه تبيين شود.
اصل مقاله را از اینجا بخوانید.