محمد حسن شهسواري، در دو نظرسنجي از در باره «نوع علاقمندي دانشجويان به ادبيات داستاني» در سال هاي 1379-1378 (1382) و 1385-1384 (1386) بر روي دانشجويان کارشناسي و کارداني دانشگاه هاي تهران انجام داده است. نوع نمونه گيري سهميه اي و تعداد نمونه در سال 1384، 524 نفر و در سال 1379، 500 نفر بوده و پر کردن پرسشنامه ها توسط خود محقق انجام گرفته است. از پرسش هاي تحقيق، محبوب ترين رمان هاي داخلي و خارجي، و محبوب ترين نويسنده داخلي و خارجي است.

مشکل اساسي اين تحقيق، علاوه بر فقدان بنيان نظري براي آن، پايايي تحقيق است و فقدان تعميم پذيري نتايج. شيوه نمونه گيري و نحوه انجام پرسشگري، اين مساله را برجسته مي سازد.