تنبلي اجتماعي و عوامل موثر بر آن
مقاله منتشرشده در مجله جامعه شناسی ایران
تاريخ : سی ام آبان 1391 ساعت 07:37   کد : 496

جوادی یگانه، محمدرضا و مجید فولادیان (1390) «تنبلی اجتماعي و عوامل موثر بر آن» مجله جامعه شناسي ايران. دوره دوازدهم. شماره 3. زمستان 1390. صص 109-137.


اصل مقاله را در اینجا بخوانید.

تنبلي اجتماعي و عوامل موثر بر آن

محمدرضا جوادي يگانه

مجيد فولاديان

چکیده

تنبلی اجتماعی از مواردی است که به ایرانیان نسبت داده می شود و در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است و نمودهای آن نیز در جامعه ایران موجود است، از جمله پایین بودن بهره وری کار، تعطیلات فراوان، اضافه وزن و کم تحرکی. علیرغم اهمیت این موضوع، تاکنون پژوهش جامعه شناختی مستقیمی در باره آن انجام نشده است. مقاله حاضر میزان و عوامل موثر بر تنبلی اجتماعی را در قالب یک مفهوم در چارچوب نظریه انتخاب عقلانی بررسی می کند. روش تحقیق پیمایش بر روی 1256 شهروند تهرانی بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که حداقل میزان گرایش به تنبلی در تهران 20 درصد است. تفسیر این یافته، روند گرایش به تنبلی در تهران را رو به افزایش نمی داند. مهمترین عوامل موثر بر تنبلی در تحلیل های چندمتغیره عبارت است از تقدیرگرایی، احساس بی قدرتی و خودمداری. نتیجه نهایی این است که پایین بودن میزان تمایل به تنبلی در تهران، نشانه پایین بودن میزان تنبلی نیست، چون وضعیت اجتماعی، تسهیل کننده تنبلی در جامعه است.

کلیدواژه: تنبلی اجتماعی، اهمال کاری، خلقیات منفی، تقدیرگرایی، انتخاب عقلانی