|
|
|
|
|
تاريخ:بيستم و يکم آبان 1397 ساعت 05:37
|
|
|
کد
:
7875
|
|
تحجر و تاثیر آن بر ادبیات داستانی (1330-1340)
منتشرشده در مجله مطالعات جامعه شناختی
جوادی یگانه، محمدرضا و مجتبی طالقانی (1397) «تحجر و تاثیر آن بر ادبیات داستانی (1330-1340)» مطالعات جامعه شناختی. د.ره 25، شماره 1. بهار و تابستان 1397. صص 117-137. (لینک مقاله در مجله)
چکیده
به گواه تاریخ و با کمی نگاه نقادانه به تاریخ اجتماعی دهه‌های سی و چهل و همچنین با کمی تأمل می‌توان به این نکته پی برد که جریان تحجرآمیز حوزۀ علمیۀ قم، مهم‌ترین جریان دینی آن زمان است که به سردمداری مجتهدین به نامی در داخل و خارج از ایران با قدرت هرچه تمام‌تر به راه خود ادامه می‌دهد. این جریان همۀ شئون زندگی مردم را در دست گرفته و اجازۀ عرض‌اندام به هیچ نیروی اجتماعی دیگری نمی‌دهد. این مقاله می‌کوشد تصویری دقیق از تاریخ اجتماعی دهه‌های یادشده ارائه دهد و همچنین تأثیر جریان تحجرآمیز را بر زندگی مردم آن روزگار و در نهایت بر روی ادبیات داستانی بررسی نماید. جامعۀ آماری در این مقاله همۀ آثار نویسندگان دهه‌های سی و چهل است و نمونه‌گیری موردبررسی در این تحقیق، کتاب‌های انتخابی هرکدام از نویسندگان است که با روش تحلیل محتوای کیفی موردبررسی قرارگرفته است. نتیجۀ این بررسی نشان می‌دهد که علی‌رغم تأثیر بسیار زیاد این جریان بر مردم، به‌خصوص مردم طبقات پایین‌تر جامعه، نشانی از تأثیر آن بر ادبیات داستانی یافت نمی‌شود. جریان تحجرآمیز طبقه‌ای را تحت شئون خود گرفته که کمترین ارتباطی با ادبیات داستانی ندارد. به‌عبارت‌دیگر، جریان تحجر تأثیر چندانی در فرم و محتوای ادبیات داستانی نداشته و فقط زندگی اجتماعی مردمان طبقۀ پایین را تحت تأثیر قرار داده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|